ένα πρωινό στο βουνό
Μια μέρα μια μικρούλα
ανέβηκε στην Αραχούλα.
τα προβατάκια της να αρμέξει
και φρέσκο αέρα ν' αναπνεύσει.
Εκεί όμως που ήταν χαρωπή
και απολαμβάνει την εξοχή
παραπατάει σε μια πετρούλα
και πέφτει κάτω απ' την ραχούλα.
Όμως ο φίλος την πιο πέρα
την πιάνει και την σώζει στον αέρα.
Και τότε τον θεό ευχαριστέι
που βρέθηκε στο δρόμο της εκείνη την στιγμή.
Συνεχίζουμε με την πολυγραφότατη Βαλασία:
Την θάλασσα σαν την κοιτώ
τα δυο σου μάτια αναζητώ
τα δυο σου ματια τα γαλάζια
που οποιον κοιτάζουν κάνουν νάζια
που της καρδιάς μου τα παλάτια
τα έχουν κάνει πια κομάτια.
Μια μέρα ένα πρωινό
ξάφνου μπροστά μου σε θωρώ.
Μα ήταν μόνο φαντασία
μια του μυαλού μου οπτασία.
Μα δεν παύω να ελπίζω
κι όλο πίσω εδώ γυρίζω,
ψάχνω τα δυο σου αυτά τα μάτια
που μοιάζουν με χρυσού πολλά καράτια.
Από την Στέλλα
Άντε γεια σου
Η αγάπη είναι έρωτας
κι ο έρωτας αγάπη.
Μα τώρα που χωρίσαμε
να πας να βρει; μια άλλη.
Νόμιζα πως θα είμαι εγώ
για πάντα στην καρδιά σου
μα 'κανα΄λάθος η χαζή
και τώρα είμαι μακριά σου.
Μα δεν πειράζει, αγόρι μου,
που είμαι μακριά σου.
να ξέρεις πως σ' αγάπησα
και τώρα ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΣΟΥ
Ακολουθεί ένα απόσπασμα από την ποιητική συλλογή "Ο γάμος" της Αγγελικής Γ. - Καβάφη....
Νυμφομανής
Δεν ήτανε γραφρό της μοίρας μου να παντρευτώ
Έμεινα στο ράφι, γέρασα και ξέχασα πως είναι ν' αγαπάς....
Εγώ όμως περιμένω και συνεχώς θα περιμένω
τον ύπνο του πορτοκαλί και το ριγέ το τρένο!
Σε χώρες μακρινές θα ταξιδεύω
γαμπρό να βρω για να πάιδεύω
΄Το αμάξι μου άφησα πιλάφι
και με χαιρέτησε ένα ροζ ελάφι
Γύρισα στην πατρίδα εγώ και ο εαυτός μου
άντρα δεν βρήκα να σωθώ, για αυτό θα πάω να κρεμαστώ
στο πρώτο δέντρο που θα βρω.
Ένα τραγούδι ήταν κι αυτό - θα μπει και στη διαθήκη-
κι όταν πεθάνω ανύπαντρη θα μπει σε βιβλιοθήκή.
Από τον Γιώργο Α.
Η σεμνότητα αυτού του παιδιού είναι απερίγραπτή. Επιθυμεί να μείνει αδημοσίευτος.
Από τον Γιάννη Γ.
Ένα φεγγάρι κόκκινο, μεγάλο
που λάμπει μέσα στο σκοτάδι
Μια φωνή που ακούγεται μέσα στην φασαρία
και που σε λίγο παύει
Μόνο ένα παράπονο μεγάλο
στα βάθη της καρδιάς μου.
Από την Αντωνία
Η Αφορμή
Τώρα που έχει καθαρίσει το μυαλό
βρήκα την ευκαιρία να σου πω
πως λύγισα... δεν άντεξα...
Φιλία χρόνων χάνεται μέσα σε μια στιγμή
μα όλα ήταν απλά μια αφορμή.
Μέσα στο πλήθος των φωνών
κουφών ανθρώπων γελαστών
βουβή κραυγή ... κρυφή σιωπή
μα όλα ήταν απλά μια αφορμή.
Από τον Αργύρη
ΟΑργύρης κάνει παρέα με τον Γιώργο και ''κόλλησε ' σεμνότητα.
Ο Παντελής
ΠΡΙΝ, ΤΩΡΑ ΚΑΙ ... ΜΕΤΑ
Πρίν δεν ήξερα, δεν γνώριζα τι ήθελα να κάνω.
Δεν ήξερα, δεν γνώριζα τι έπρεπε να κάνω.
Σκεφτόμουν για το αύριο μη γνωρίζοντας τι είναι.
Μα μέσα μου βαθιά οι σκέψεις μου, κοπήκαν.
Τώρα απλά θα ήθελα να μάθω,
έτσι ώστε σχέδια για το αύριο να κάνω.
Να είμαι έτοιμος για αυτό που θα συμβεί,
αν και είναι πολύ δύσκολο στη ζωή αυτή.
Μετά λίγοι ξέρουν τι ακριβώς θα ακολουθήσει,
σίγουρα όμως γνωρίζουμε ότι θα 'ρθεί η κρίση.
Θα ξεχάσουν όλοι τι θα πει συμπόνοια
θα ξεχάσουν όλοι τι θα πει ομόνοια.
Από τον Γιώργο Γκ.
Ο κόσμος μέλλον δεν έχει,
λένε μερικοί,
και ότι δεν αντέχει,
πως θα καταστραφεί.
Όμως αν προσπαθούμε
ο κόσμος μπορεί να αλλάξει,
με σταυρωμένα τα χέρια δεν πρέπει να μείνουμε,
κάποιος πρέπει τα νερά να ταράξει.΄
Όλοι το σήμερα και το αύριο θέλουμε να απολαμβάνουμε.
Αν όμως κάτι ο καθένας μας δεν κάνει ,
Αυριο μπορεί να μην ζούμε,
όλοι πρέπει να συμβάλλουν,
προκειμένου το αύριο να αλλάξουν.
Απο τον Γιώργο Γ.
Οι παλιές αναμνήσεις
Τότε τον παλιό καιρό
δεν ήξερα ακόμα τι γίνεται 'δω
αλλά όταν το έμαθα
ήταν πολύ αργά.
Μου φαίνεται ότι έχασα πολλά
μιλάν' οι άλλοι΄, αλλά εγώ δεν ξέρω για αυτά.
Απ' ότι άκουσα και είπανε
κατάλαβα πόσο ωραία ήτανε.
Σήμερα όλοι τα έχουνε τα καλά,
τότε δεν τα γνώριζε κανείς αυτά.
Σήμερα αυτό το αντικείμενο
το παίρνεις σε ένα τριήμερο.
Τότε όμως που να τα σκεφτείς
γιατί πουθενά δεν τα είχε κανείς
Τα παίρνεις εύκολα με απλό τρόπο
πρίν όμως τα έπαιρνες με κόπο και με μόχθο.
Έγώ άρχισα να κατανοώ σε δύσκολη εποχή
τώρα που παίρνω καθετί.
Ένα όνειρο μου έγινε όμως
να γίνω ο καλύτερος, δικός μου θρόνος.
Αν και είναι δύσκολα
εγώ θα πολεμήσω σκληρά
να καταφέρω αυτό που πιστεύω
και μετά όλη μέρα να το αγναντεύω.
από τον Γιώργο Γ.
Χαραγμένη στο πρόσωπο η
απελπισία,ψάχνεις να βρεις
την ευτυχία!
Κλείνεις τα μάτια για
μια στιγμή, νομίζεις πως
έχεις σωθεί, μα όταν τα
ανοίξεις είσαι παλι εκεί!
Αν μπορούσα να διανύσω
τον βυθό... Ίσως μπορούσα μέσα
του να εγλωβιστώ! Τον
κόσμο να απαρνηθώ και τον
χαμένο μου εαυτό να ξαναβρώ!
Από τον Γιάννη Κ.
Ψάρια και πουλιά
Γή και ουρανοί
όΘα σμίξουν όταν
έρθει να με βρει
Μα ψάρια και πουλιά δεν σμίξαν
ούτε οι ουρανοί με την Γή
και τώρα μέσα στο σκοτάδι
περιπλανιέσαι κάθε βράδυ
Όμως σήμερα ξημερώνει
μια νέα μέρα με λιακάδα
κι αφου εσύ δεν θέλησε να με βρεις
τώρα, άντε να ... χαθείς.
Από την Χαρά.
Ο βλάχος και η βλάχαινα
Έρως ανίκατε μάχα...
βλάχος αγάπησε βλάχα...
Και έφυγαν και οι δυο μαζί
με μηχανή Yamaha
Γιατί φεύγεις βλαχικό μου?
Εγώ δεν ήμουνα η αγάπη σου?
Τώρα όμως φεύγεις με μια βλάχα
κι εγώ μέσα στην σέλα
σαν πουλί πιασμένο στην φάκα σου.
Φωνάζω σ' αγαπώ, σ 'αγαπώ, σ' αγαπώ...
και εσυ μου λες θα σου πω, θα σου πω, θα σου πω.
Ήσουνα και κουφός παναθεμά σε
μα τώρα κλαίω μόνη μου σαν να μαι σκουπιδιάρης.
Με έβγαλες από την σέλα και ήμουν σαν πλακέτα
και με πέταξες στα σκουπίδια σαν να είμαι σανίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου