Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Ειδωλολατρία και χριστιανισμός. Δράμα σε δύο πράξεις με ένα ιντερμέδιο.

 Διότι το" Λιοντάρια - Χριστιανοί 7-0"  ήταν σκορ ημιχρόνου...
Πράξη Πρώτη
Σε κάποιο σημείο της κλασικής ταινίας "Καζαμπλάνκα", ο αρχηγός της αστυνομίας, μετά από κάποια ενέργεια, της οποίας οι δράστες δεν ήταν εφικτό να συλληφθούν, γυρίζει στους υφιστάμενους του και τους λέει τη, μνημειώδη έκτοτε, ατάκα: "Να συλληφθούν οι συνήθεις ύποπτοι". Οι συνήθεις ύποπτοι τους πρώτους τρεις αιώνες μΧ ήταν οι χριστιανοί. Κι αυτό, μολονότι οι Ρωμαίοι ήταν ανεκτικοί με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των υπηκόων τους τους, αρκεί να μην αισθάνονταν ότι απειλείται η εξουσία τους.
   Ο πρώτος μεγάλος διωγμός έγινε από τον Νέρωνα και οι Χριστιανοί παρουσιάστηκαν ως αποδιοπομπαίοι τράγοι. Αποκομμένοι από τους Ιουδαίους - που τους θεωρούν σχηματικούς από τη
μια και βλέπουν, απ' την άλλη, με μισό μάτι το οικουμενικό χαρακτήρα που δίνουν οι χριστιανοί στην πίστη τους-  και κυνηγημένοι από τους Ρωμαίους που τους θεωρούν διαλυτικό στοιχείο για την ενότητα της αυτοκρατορίας, οι χριστιανοί κρύβονται σε κατακόμβες, διώκονται (με πιο εκτεταμένους διωγμούς αυτούς επί Διοκλητιανού και Δέκιου), μεταφέρονται στον ιππόδρομο ως ζωντανά θηράματα, θανατώνονται και βασανίζονται. Ωστόσο, θες επειδή η θρησκεία τους ανταποκρίνεται στο αίτημα της εποχής, θες εξαιτίας της ακλόνητης πίστης τους, θες εξαιτίας των συμπαθειών στην κοινωνία ακριβώς λόγω των διωγμών, εξαπλώνονται και πληθαίνουν. Τελικά με το Διάταγμα των Μεδιολάνων και την μονοκρατορία του Κωνσταντίνου αναγνωρίζονται και εξελίσσονται σε κυρίαρχη θρησκεία.
    Στις ταινίες που ακολουθούν, και που συνήθως βλέπουμε κάθε Πάσχα, παρουσιάζονται οι διωγμοί των Χριστιανών. Χαρακτηριστικότερη όλων είναι η ταινία "Quo Vadis?" (= Που πας?), βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Ερίκ Σίνκιεβιτς, που αφηγείται τον έρωτα της χριστιανής σκλάβας Λυγίας και του Ρωμαίου ευγενή Μάρκου Βινίκιου. Στο μεταξύ ο αυτοκράτορας Νέρωνας ετοιμάζεται να κάψει τη Ρώμη και να εξαπολύσει τον πρώτο διωγμό, κατηγορώντας τους χριστιανούς.
Στην ταινία "Βαραββάς",ο εγκληματίας που απελευθερώθηκε αντί του Ιησού, περιπλανιέται στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, γίνεται μονομάχος και θανατώνεται επειδή έγινε χριστιανός.
Το ιντερμέδιο.
Ο Ιουλιανός ήταν μικρανιψιός του Μεγάλου Κωνσταντίνου, σε μικρή ηλικία γλύτωσε, μαζί με τον αδερφό του Γάλλο, τυχαία από τις προγραφές των θείων του, γιων του Κωνσταντίνου -που σκότωσαν
όλα τα υπόλοιπα άρρενα μέλη, από φόβο μήπως χάσουν την εξουσία κάποτε από αυτά - και πέρασε όλη του τη ζωή με τον φόβο ότι με κάποια πρόφαση θα τον εκτελέσουν και αυτόν. Επηρεασμένος από την κλασική του μόρφωση, αρνήθηκε το χριστιανισμό, έγινε πάλι ειδωλολάτρης, και με την ανέλιξη του στο θρόνο προσπάθησε να ξαναοργανώσει την αρχαία θρησκεία. Το ποτάμι, όμως, δεν γυρίζει πίσω και ο (λίγο βολικός, είναι η αλήθεια) θάνατός του ανακόπτει την προσπάθεια του, που στάθηκε τελικά το κύκνειο άσμα του αρχαίου κόσμου... Η εκκλησία, λίγο μνησίκακα κατά την γνώμη μου, τον ονόμασε "Αποστάτη" ή "Παραβάτη". Ήταν, όμως, μονάχα ένας πρώιμος Δον Κιχώτης. Ένας μαραθωνομάχος χωρίς Μαραθώνα. Ένας άνθρωπος που γεννήθηκε αργά. Ο χρησμός της Πυθίας του Μαντείου Των Δελφών ,που λέγεται ότι δόθηκε στον Ιουλιανό, αποτελεί ένα γενναίο και ρωμαλέο αποχαιρετισμό της αρχαίας εποχής.
«Είπατε τω βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά, ουκέτι Φοίβος, έχει καλύβαν, ου μάντιδα δάφνην, ου παγάν λαλέουσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ»
(= Πέστε στο βασιλιά ότι έπεσε το περίτεχνο οίκοιμα και ο Απόλλωνας δεν έχει πια σπίτι, ούτε μάντισσα δάφνη, ούτε πηγή ομιλούσα... Γιατί στέρεψε το νερό που μιλάει..)
Αυτό το τραγούδι των Cure είναι για αυτόν... To wish impossible things
Δεύτερη πράξη.
Κάποτε οι χριστιανοί θεωρήθηκαν διαλυτικό στοιχείο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.Τώρα αποφάσισαν οι βυζαντινοί αυτοκράτορες, με προεξάρχοντα τον Θεοδόσιο τον Α΄, ότι θα αποτελούσε το συνδετικό κρίκο. Έτσι, με τη συμμετοχή φανατικών χριστιανών, απαγόρεψαν τις άλλες θρησκείες, γκρέμισαν τα ιερά τους και τα αγάλματα τους, απαγόρεψαν τους θεατρικούς αγώνες και γενικά οτιδήποτε μπορούσε να συνδυαστεί με την ειδωλολατρία . Το αποκορύφωμα ήρθε με την κατάργηση των Ολυμπιακών αγώνων από τον Θεοδόσιο τον Α΄το 392 μχ, και το γκρέμισμα του ναού Σέραπι στην Αλεξάνδρεια. Η ίδια πολιτική συνεχίστηκε και από τους επόμενους αυτοκράτορες.
 Μεταξύ των "θυμάτων" της εποχής εκείνης συγκαταλέγεται και ο Παρθενώνας... 

Στην ταινία "Δυο ήλιοι στον ουρανό", του Γιώργου Σταμπουλόπουλου, μέσα από τις προσπάθειες ενός ειδωλολάτρη ηθοποιού να επιβιώσει, βλέπουμε την ταραγμένη εποχή.




Στο μεταξύ, οι κατά τόπους αρχές ευνοούν οχλοκρατικές επιθέσεις εναντίον ειδωλολατρών. Σε μια από αυτές ένας οργισμένος όχλος, καθοδηγούμενος - άμεσα ή έμμεσα - από τον Κύριλλο, Πατριάρχη της Αλεξάνδρειας και μελλοντικό Άγιο, διαμελίζει την νεοπλατωνική φιλόσοφο και μαθηματικό Υπατία, μαθητής της οποίας ήταν ο Συνέσιος ο Κυρηναίος, ένας από τους Πατέρες της Εκκλησίας. Η ταινία "Agora" του Αλεσάντρο Αντεναμπάρ αποτελεί μυθιστορηματική (τρόπος του λέγειν, μιας και  έχουμε να κάνουμε με ταινία) βιογραφία της φιλοσόφου.
Η Υπατία ήταν ο τελευταίος επιστήμονας του αρχαίου κόσμου και η τελευταία μαθηματικός, μέχρι την έλευση των Αράβων μαθηματικών.

Δεν υπάρχουν σχόλια: