Ο Αττίκ [Μετά το "Και πάλι στο σχολείο", και πάλι στο βιβλίο (λογοτεχνίας) ...]

Σε δύο αφηγήματα από αυτά που κάναμε στην τάξη στα πλαίσια του μαθήματος της Λογοτεχνίας Β' Γυμνασίου, γίνεται μνεία στον Αττίκ, τον συνθέτη του, λεγόμενου, "ελαφριού" τραγουδιού.
Στο "Και πάλι στο σχολείο" η μικρή Ποζέλλι - υπαρκτό πρόσωπο, πατήστε εδώ για φωτογραφία της

Αττίκ και Δημήτρης Χορν

και παραπάνω πληροφορίες- παρατάει το σχολείο για να τραγουδάει στο μαγαζί του (στο τέλος της ανάρτησης ακούστε την να τραγουδάει Αττίκ) και στο "Να 'σαι καλά, δάσκαλε" ένας μαθητής προσπαθεί να "κλέψει" στο μάθημα, προσπαθώντας να "περάσει" ως δημοτικό τραγούδι ένα τραγούδι του Αττίκ, το "Οργανάκι". (Και στο σημείο αυτό - καιρό έχω να κάνω παρέκβαση σε παρέκβαση- να πω ότι μου φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρον και αστείο που γίνεται  το ... αντίθετο. Όταν στις αρχές του 20 αιώνα ανακαλύφθηκε η ηχογράφηση, οι σύνθετες της εποχής έδειξαν μια κωμική σπουδή να καρπωθούν την δημιουργία των δημοτικών τραγουδιών, παρουσιάζοντας τα ως δικά τους. Για την δόξα? Για τα λεφτά? Και για τα δυο μάλλον... Όπως και να 'χει έβλεπες τότε το φαιδρό θέαμα να κυκλοφορεί το "Να 'σαν τα νιάτα δυο φορές" σε μουσική και στίχους του Χ, το "Στην Καλαμάτα βρέχει" σε μουσική και στίχους του Ψ ή το "Τα παιδιά της Σαμαρίνας" σε μουσική και στίχους του Ω...  ).

Αυτή η αθέλητη σύμπτωση πάντως , για να επιστρέψουμε στα δικά μας, είναι ενδεικτική της επιτυχίας και της επιδραστικότητας του Αττίκ το πρώτο μισό του 20ου αιώνα και του πόσο πολύ είχανε λιώσει οι δίσκοι του πάνω στα.... i -pod της εποχής, τα γραμμόφωνα.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Κλέων Τριανταφύλλου και γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1885. Σπούδασε στο εξωτερικό και ξεκίνησε με μεγάλη επιτυχία την καριέρα του στο Παρίσι, δίνοντας συναυλίες σε όλο το κόσμο. Τότε παίρνει και το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο με το οποίο έγινε γνωστός.  Οικογενειακά προβλήματα τον εξανάγκασαν να γυρίσει στην Αθήνα, όπου είχε μετακομίσει η οικογένεια του. Παρά τις αρχικές δυσκολίες συνεχίζει με μεγάλη επιτυχία την καριέρα του στην Ελλάδα και επιβάλλεται στους μουσικούς κύκλους της Αθήνας.  Το 1930 ανοίγει την "Μάντρα" (στην οποία η δούλευε η Ποζέλλι, η μικρή ηρωίδα της Ζωρζ Σαρρή),  ένα είδος Καφέ Σαντάνς στο οποίο ο Αττίκ (ηθοποιός, συνθέτης, τραγουδιστής, μίμος, πιανίστας, κονφερασιέ) ουσιαστικά έδινε one man show. H "Μάντρα" γρήγορα έγινε ο "ναός"  του ελαφριού τραγουδιού και επιβλήθηκε στου μουσικούς και κοινωνικούς κύκλους της Αθήνας (της αστικής τουλάχιστον τάξης, καθώς η εργατική είχε άλλα ακούσματα, άλλα προβλήματα και σεβαστό μέρος αυτής ήταν ήδη στη φυλακή και την εξορία για πολιτικούς λόγους) ως ο απόλυτος προορισμος διασκέδασης.
Στις 29 Αυγούστου του 1944, εν μέσω γερμανικής Κατοχής, ο Αττίκ παραπάτησε, ενώ περπατούσε, και έπεσε πάνω σε έναν Γερμανό στρατιώτη, ο οποίος τον ξυλοκόπησε άγρια. Για να απαλύνει το πόνο από την κακοποίηση που υπέστη, ο Αττίκ πήρε παραπάνω δόση υπνωτικού και ... δεν ξύπνησε πότε.
Αυτό είναι το τελευταίο τραγούδι που έγραψε... (Στην εισαγωγή ακούγεται το διφωνικό σφύριγμα - "κελάηδισμα ", σήμα κατατεθέν του Αττίκ).
Ενδεικτικό της μουσικής  ποιότητας και της  συνθετικής και αυτοσχεδιαστικής  ικανότητας του Αττίκ είναι το ακόλουθο περιστατικό. Δεύτερη γυναίκα του Αττίκ , (περίπου το 1910) ήταν η Μαρίκα Φιλιππίδου, μετέπειτα μητέρα της Μελίνας Μερκούρη. Ο Αττίκ την αγάπησε τρελά και έγραψε για αυτή το τραγούδι "Είδα μάτια", το οποίο έγινε μεγάλη επιτυχία. Το ακούμε από τον ίδιο . Σύντομα όμως η Φιλιππίδου τον εγκατέλειψε για τον Μερκούρη και ο Αττίκ δεν μπόρεσε, παρά τις ερωτικές του επιτυχίες και σχέσεις , να την ξεπεράσει ποτέ. Χρόνια μετά η Φιλιππιδου και ο Μερκούρης πήγαν ως πελάτες στο μαγαζί του Αττίκ και το κοινό για να τον πειράξει άρχισε εν χορώ να ζητάει το "Είδα μάτια". Τότε ο Αττίκ, ζήτησε συγνώμη, αποσύρθηκε και μετά από 10 λεπτά επέστρεψε και τους έπαιξε ένα τραγούδι που είχε γράψει στο μεταξύ με τίτλο "Ζητάτε να σας πω". Το ακούμε από την Δανάη.
("Σε μια παλιά πληγή, που ακόμα αιμορραγεί, μην μου γυρνάτε το μαχαίρι")


Λίγο πριν πεθάνει πρωταγωνίστησε στην ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα "Χειροκροτήματα" που ήταν βασισμένη στη ζωή του.
Τη δεκαετία του '80 γυρίστηκε από την ΕΡΤ η σειρά "Η ζωή του Αττίκ" με πρωταγωνιστή τον Μίμη Χρυσομάλλη.




Και θα κλείσουμε με το "Ποζελλάκι" να τραγουδάει Αττίκ...