Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Μ' ένα παράπονο πικρό... Κρίτων Αθανασούλης. Παράπονο σκύλου.

Αν καποτε αποφασίσει ο Κωνσταντίνος Β. να μου ζητήσει δικαιώματα, την πάτησα... Πρέπει να είναι η τέταρτη ή η πέμπτη φορά σ΄αυτό το ιστολόγιο που χρησιμοποιώ αυτό το τραγούδι του...

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Ένας "Τούρκος" στη Βιέννη και μια "Ελένη" στην Αίγυπτο.

Με την αναιρέση της αντίθεσης   ανάμεσα στο είναι"  και στο "φαίνεσθαι"  τελείωνει το πρώτο μέρος της τραγωδίας στην  "Έλένη" του Ευρυπίδη και αρχίζει να αναπτύσσεται το δεύτερο πρόβλημα... Η φυγή από την Αίγυπτο (Πρόβλημα εντελώς αντίστοφό αυτό από του Ιωσήφ, της Μύριαμ και του Ιησού).

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

"Τα φαντάσματα" - Μαρία Ιορδανίδου (κι ακόμα μια ιστορία με φαντάσματα)

Τα "Φαντάσματα" της Μαρίας Ιορδανίδου είναι το κείμενο που θα κάνουμε σήμερα. Πριν ξεκινήσω θα σας πω την αληθινή ιστορία για το πρώτο μου φάντασμα, καθώς αυτή θυμήθηκα και διάλεξα αυτό το κείμενο. (Οι ιστορίες μυστηρίου των παιδιών του Α2 και του Α3 του Γυμνασίου Αρχαγγέλου βρίσκονται εδώ κι εδώ)

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Άγγελος, εξάγγελος μας ήρθε απ' τη σπηλιά. Η Β΄σκηνή του Β΄ Επεισοδίου στην "Ελένη" του Ευριπίδη

    Στην παρούσα ανάρτηση θα ασχοληθούμε με την έννοια του αγγελιφόρου γενικότερα στην τραγωδία και, ειδικότερα, με την ταυτότητα του συγκεκριμένου αγγελιοφόρου στη β΄σκηνή του Β' επεισόδίου της "Ελένης", ο οποίος, αντίθετα με αυτόν στο διασκευασμένο από τον Διονύση Σαββόπουλο τραγούδι του Μπομπ Ντύλαν, όχι μόνο δεν είναι υποκριτής, κόλακας και διεφθαρμένος , αλλά,  πέρα από την συμπάθεια μας για τις άδικες ταλαιπωρίες που υπέστη, μας κερδίζει και για τη γνήσια φιλοσοφική σκέψη ενός ευριπίδειου ήρωα και για τον βαθύ και ειλικρινή ανθρωπισμό του, αμφότερα με τον κλασικό τρόπο του Ευριπίδη, δηλαδή μη αναμενόμενα με βάση τις αντιλήψεις της εποχής του για ανθρώπους χαμηλής καταγωγής (ειρωνική μέθοδος).

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Τα 'χουμε 400!!! Έκτακτη επετειακή 401η ανάρτηση.

Λίγες μέρες μετά τα δεύτερα γενέθλια του ιστολογίου, φτάσαμε αισίως τις 400 αναρτήσεις! Και γιορτάζουμε, ως είθισται κάθε φορά που συμπληρώνουμε... κατοστάρα, με ένα τραγούδι της ημέρας που διαλέγω εγώ ως δώρο-έκπληξη στον Κακό Λύκο, στους μαθητές-τριές μας και στους-ις αναγνώστες-τριες του aftershool bar. (τα τρία προηγούμενα τέτοια "δωράκια" μπορείτε να τα θυμηθείτε κάνοντας αναζήτηση στην ετικέτα "Επετειακόν".)

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Ο Μίλτος Πασχαλίδης στη Ρόδο.

Την προηγούμενη Τετάρτη, λοιπόν, μαζέψαμε τα κουράγια μας από μια εξουθενωτική μέρα στο σχολείο, ρίξαμε τα καντήλια μας στον καιρό που έχει καταμπερδέψει τη Ρόδο με το Λονδίνο και βρέχει συνεχώς και αδιαλείπτως τον τελευταίο μήνα και μαζευτήκαμε στο Colorado για να ριχτούμε με τα μούτρα σε μια πολλά υποσχόμενη βραδιά συντροφιά με τον Μίλτο Πασχαλίδη, τη Μιρέλλα Πάχου, τη Φρόσω Στυλιανού και τον σολίστα μουσικό Θύμιο Παπαδόπουλο.

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Η εποχή του Καρυωτάκη. Η Γενιά του '20 (1922-1930).

"Γενιά του ΄20", "Γενιά του Μεσοπολέμου", "Νεορομαντική/ Νεοσυμβολική σχολή", "Χαμένη Γενιά". Και μόνο το πλήθος των ονομασιών που έχουν αποδοθεί στους λογοτέχνες που πρωτοεμφανίστηκαν στην ελληνική λογοτεχνία λίγο πρίν ή κατά τη διάρκεια της τρίτης δεκαετίας του 20ου αιώνα δικαιολογεί, νομίζω, τον τίτλο της πιο "ταλαιπωρημένης" γενιάς της Ελληνικής Λογοτεχνίας.

Κώστας Καρυωτάκης

 Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)
Ο Κερτ Κομπέϊν της εποχής του.

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

2 χρόνια afterschoolbar."Η συνομωσία των μετρίων". Επετειακό τραγούδι της ημέρας. Διαλέγει ο Κακός Λύκος, εγώ δηλαδή.

Δυο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την μέρα που "γεννήθηκε" το ιστολόγιο τούτο κι επιμένουμε να  είμαστε ακόμα εδώ.

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

"Λίγα λόγια για τα αυτονόητα ή σκέψεις περί τεχνοκρατίας και δημοκρατίας" - Από τον "Καντηλανάφτη"

-->
Ο πολύ καλός μου φίλος με το ψευδώνυμο "Καντηλανάφτης" μου έκανε την τιμή να μου παραχωρήσει για (συν)δημοσίευση στο προσωπικό μου ιστολόγιο ένα κείμενό του αναφορικά με την ενορχηστρωμένη προσπάθεια που γίνεται να μας πείσουν ότι η δημοκρατία, παρά τα θρυλούμενα, έχει αδιέξοδα κι είμαστε τυχεροί που βρέθηκαν κάποιο καλοί άνθρωποι να θυσιαστούν για μας και να μας γλυτώσουν από τους "Δράκους" και τον "άγριο λύκο" κι έτσι μπορεί να κι εμείς να κάνουμε "τα ταξίδια της πεντάμορφής", αρκεί να είμαστε "πιστά σκυλιά".

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

"Τα ζα" του Στρατή Μυριβήλη vs "War Horse" του Στήβεν Σπήλπεργκ vs "Guernika" του Πάμπλο Πικάσο.

Το αφήγημα του Στρατή Μυριβήλη "Τα ζα" είναι απόσπασμα από το επιστολικό του (πρόκειται για γράμματα του αφηγητή στην αραβωνιστικιά του ) μυθιστόρημα "Η ζωή εν τάφω", το οποίο εμπνεύστηκε από τις εμπειρίες του από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Ρεαλισμός και νατουραλισμός.


Ρεαλισμός.
Καλλιτεχνική τεχνοτροπία που ξεκίνησε στην Γαλλία τον 19ο αιώνα ως αντίδραση στον ρομαντισμό και εξαπλώθηκε ταχύτατα. Ως λογοτεχνικό κίνημα είναι το πεζογραφικό αντίστοιχο του παρνασσισμού.

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Παραπονεμένα λόγια: Ποιήματα των παιδιών του Παραδεισίου με αφορμή το "Παράπονο Σκύλου"

Και που λέτε, μας κατασυγκίνησε στην τάξη ο Κρίτων Αθανασούλης (1916-1979) με το παραπονιάρικο ποίημά του... Συμβολαιογράφος ήταν ο ποιητής, άρα, άνθρωπος της λεπτομέρειας και της ακρίβειας... Κι ίσως αυτά τα χαρακτηριστικά είναι που έκαναν το έργο του τόσο άμεσο, κοντινό, σχεδόν δικό μας. Γιατί, χωρίς μεγαλόφωνες εξάρσεις ή πομπώδεις στίχους, τα λόγια του μας άγγιξαν και μας έκαναν να ταυτιστούμε μ' αυτό το ποιητικό υποκείμενο, το περιθωριοποιημένο, το μόνο που κοιτάζει τη ζωή (του) μέσα από τα μάτια ενός αδέσποτου σκυλιού.
 Περίμενα οι μαθητές να έχουν κάποια συναισθηματική αντίδραση κατά την ανάγνωση και την επεξεργασία του ποιήματος αλλά η τόσο έντονη εντέλει συμμετοχή τους πραγματικά με εξέπληξε. Η ευασθησία των παιδιών κι η ευαισθησία του στίχου συναντήθηκαν σ΄ ένα ξεχείλισμα ποιητικότητας, το οποίο θα απολαύσετε παρακάτω.

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

"Όσο μπορείς" (Κ. Καβάφης ) = "Βάλτε να πιούμε" (Κ. Καρθαίος)

Εννοείται ότι θα αρχίσω με την κλασική μου εισαγωγή. Πως, αν η αμφισβήτηση και η άρνηση κάθε αυθεντίας - πράγμα αυτονόητο στην ανθρώπινη σκέψη μετά τον Διαφωτισμό - ...αμφισβητούταν, αυτό θα συνέβαινε μόνο γιατί υπήρξαν ο Θουκυδίδης και ο Καβάφης. Για το Θουκυδίδη δεν έχει αναφερθεί εκτενώς το παρόν ιστολόγιο (ακόμα;). Για τον Καβάφη πληροφορίες μπορείτε να αντλήσετε εδώ και αναρτήσεις για άλλα ποιήματα του εδώ ("Θερμοπύλες"), εδώ ( "Υπέρ της Αχαϊκής Συμπολιτείας πολεμήσαντες ") και εδώ (" Φωνές").

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Η λογοτεχνία του νέου ελληνικού κράτους. Παλιά (1830 -1880) και Νέα (1880 - 1920) Αθηναϊκή Σχολή)

Οι Αθηναϊκές Σχολές...

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Λάμπρος Πορφύρας - Το στερνό παραμύθι.

"Το στερνό παραμύθι" είναι ένα από τα  γνωστότερα ποιήματα του ποιητή Λάμπρου Πορφύρα (βιογραφικά στοιχεία διαβάστε εδώ). Πρόκειται για ένα σονέτο (για το σονέτο δείτε αυτόν εδώ το σύνδεσμο, καλά μου παιδιά), στο οποίο ο ποιητής ενδεδυμένος την ποιητική φωνή ενός παιδιού εκφράζει την ήμερη θλίψη  του για το αναπόφευκτο του θανάτου.