Αρχικά, να ευχαριστήσω και τα δυο τμήματα που διατηρήσατε την σοβαρότητα σας και αισθανθήκατε την δραματικότητα του στίχου την ώρα που διάβαζα το ανελέητα παρωδημένο "Τάφε μου, κρεβάτι νυφικό", και κανείς δεν χασκο/χαζογέλασε...
Κατά τα λοιπά, στο τέταρτο επεισόδιο της Αντιγόνης, η ομώνυμη ηρωίδα ξαναβγαίνει στην σκηνή συνοδευόμενη από τους φύλακες που έστειλε ο Κρέοντας στο τρίτο επεισόδιο κατά την σύγκρουσή 
του με τον Αίμονα.
του με τον Αίμονα.
Στο επεισόδιο αυτό βλέπουμε καινούργιες πτυχές της προσωπικότητας της Αντιγόνης. Στην πρώτη σκηνή, έναν κομμό, θρηνεί για την απώλεια της ζωής της και του έρωτα ενώ ο Χορός προσπαθεί αδέξια ομολογουμένως να την παρηγορήσει. Στη δεύτερη σκηνή, παρουσία του Κρέοντα που δεν κάνει καμιά προσπάθεια να κρύψει την χαρά του για το θρήνο της Αντιγόνης και τη σκληρότητά του, συνδυάζει το θρήνο της με παράπονο και οργή για την άδικη μοίρα της.
Το ερώτημα που αβίαστα προκύπτει είναι που οφείλεται η μεταστροφή αυτή της Αντιγόνης και που πήγε το αλύγιστο ήθος της με το οποίο εξόργισε τον Κρέοντα κατά τη ανάκρισή της και γιατί του δίνει την ικανοποίηση να την δει να θρηνεί. Σωστότερο επαναδιατυπωμένο το ερώτημα είναι γιατί ο Σοφοκλής παρουσιάζει αυτήν την πτυχή της Αντιγόνης. Κι ακόμα πιο σωστά, τι κερδίζει το δράμα από την μεταστροφή αυτή;
Όσον αφορά την Αντιγόνη την ίδια, ο θρήνος της την παρουσιάζει πιο ολοκληρωμένη και ρεαλιστική ως χαρακτήρα και ταυτόχρονα πιο τραγική. Η Αντιγόνη είναι δεν είναι ένα υπερφυσικό ον, αλλά ένας άνθρωπος με όνειρα και αισθήματα που έχει επίγνωση της χαράς της ζωής. Συνεπώς το μεγαλείο της θυσίας της αποκαλύπτεται απόλυτα εδώ. Γιατί γνωρίζει τι θυσιάζει και παρόλα αυτά δεν δειλιάζει στο ελάχιστο, πραγματικά "ελεύθερη" και πραγματικά "πολιορκημένη".
Ο θρήνος της Αντιγόνης στον οποίο παραβρίσκεται από ένα σημείο και μετά και ο Κρέοντας, αποτελεί την κορύφωση του θριάμβου του Κρέοντα. Επιτέλους, βλέπει την επαχθή αντίπαλο του να λυγίζει. Πράγμα βέβαια που σημαίνει ότι η δική του η πτώση και συντριβή που έπεται θα είναι ηχηρότερη και οδυνηρότερη...
(Η' ίσως ο Σοφοκλής στην πραγματικότητα αγχώθηκε που η πρωταγωνίστρια του έργου του αποσύρεται 800 στίχους πριν το τέλος του. Και το επεισόδιο είναι η απόπειρα του να την ξαναβγάλει κάπως στη σκηνή... )
(Η' ίσως ο Σοφοκλής στην πραγματικότητα αγχώθηκε που η πρωταγωνίστρια του έργου του αποσύρεται 800 στίχους πριν το τέλος του. Και το επεισόδιο είναι η απόπειρα του να την ξαναβγάλει κάπως στη σκηνή... )
Το επεισόδιο - μαζί με το χορικό που προηγείται και θα του κάνω άλλη ανάρτηση με δικά σας έργα- θα το δούμε από την παράσταση του 2002 στο Θέατρο Δελφών.
(Α, κι αυτό...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου