Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Κώστας Καρυωτάκης

 Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)
Ο Κερτ Κομπέϊν της εποχής του.
   Ποιητής με πλούσιο ταλέντο και εσωτερική δύναμη. Ο κύριος και ειλικρινέστερος εκπρόσωπος της γενιάς του,  μιας γενιάς που χαρακτηριζόταν απο την "απουσία των μεγάλων πραγμάτων, των σπουδαίων πραγμάτων, έστω των τραγικών πραγμάτων". 
Έγραψε ποίηση γεμάτη από  μια αίσθηση μοναξιάς, παρακμής, μελαγχολίας  και ανικανοποίητου,  αλλά με ειλικρίνεια και χωρίς αισθηματισμούς και φιλαρέσκειες.
Τα ποιήματα του έχουν αντιηρωικό πνεύμα, στα όρια του σαρκασμού και της σάτιρας,  και μεστή αίσθηση της πραγματικότητας.
Ιδιαίτερο στοιχείο της ποίησης τους είναι ο ψυχικός κάματος και η δυσκολία της προσαρμογής. Το άγχος γίνεται ποίημα.
Η αίσθηση του ήχου είναι βασική στη ποίηση του και οι ακουστικές εικόνες έχουν τη μερίδα του λέοντος, εν αντιθέσει με τις οπτικές.
Τα νέα στοιχεία της ποίησης του είναι η χρήση της καθαρεύουσας της δημόσιας διοίκησης, οι πεζολογικές εκφράσεις και το ρυθμικό σπάσιμο του στίχου. Είναι εισηγητής του μικροαστικού ρεαλισμού.
Ειδικά στην τελευταία του ποιητική συλλογή μιμείται την καθημερινή ομιλία, σπάζει τελείως τον παραδοσιακό στίχο και κατορθώνει να μεταδώσει εσωτερικές καταστάσεις χρησιμοποιώντας κοινές αντιποιητικές λέξεις.
Έγραψε και μετέφρασε μόνο ποιήματα. Τα πεζά του  είναι λιγοστά και  γραμμένα προς το τέλος της ζωής του. Δημοσιεύτηκαν μετά θάνατον.
Συλλογές: Ο πόνος των ανθρώπων και των πραμάτων, Νηπενθή, Ελεγεία και Σάτιρες (με το οποίο, λέει ο συνομήλικος του Τέλλος Άγρας,  "μας ξεπέρασε όλους άμεσα και εξακολουθητικά ").
Αυτόκτόνησε το 1928 στην Πρέβεζα όπου είχε μετατεθεί δυσμενώς λόγω της συνδικαλιστικης του δράσης.
Ο Καρυωτάκης υπήρξε και παραμένει ένας από τους πλέον ονομαστούς και επιδραστικούς Έλληνες ποιητές κι όχι μόνο για την ποιότητα των στίχων του. Πολύς λόγος έχει γίνει και  γίνεται για  το γεγονός της αυτοκτονίας του, τους λόγους (κατάθλιψη, φόβος ότι εξαιτίς της συφιλής από την οποία έπασχε κινδύνευε να τρελαθεί όπως ο συνομήλικος ποιητής Ρώμος Φιλύρας, διαμαρτυρία ) και τις συνθήκες (ηθελημένη ή αθέλητη, μια συζήτηση που εκπορεύτηκε από το ύφος και το περιεχόμενο του τελευταίου του σημειώματος, ανούσια κατά την γνώμη μου -όποιος αγοράζει ένα πιστόλι ή θα σκοτώσει ή θα σκοτωθεί) αυτής, και για τη σχέση του και τη φύση της σχέσης του  με την επίσης ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη.
Είναι, μαζί με τον Καββαδία, ο πλέον μελοποιημένος 'Ελληνας ποιητής. Η συνθέτης  Λένα Πλάτωνος κυκλοφόρησε ένα ολόκληρο δίσκο με μελοποιημένα ποιήματα του, μεταξύ αυτών και τα δυο που περιέχονται στο βιβλίο του σχολείου. Το "Βράδυ" και το "Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα"
Πρόσφατα η ζωή του γυρίστηκε σε σειρά για την τηλεόραση με τον Δημοσθένη Παπαδόπουλο στο ρόλο του Καρυωτάκη.
Στην σελίδα του ιστολογίου "Κι αν είμαι ροκ, μη με φοβάσαι" έχω συγκεντρώσει ποίηματα μελοποιημένα από ροκ μουσικούς. Μπορείτε να ακούσετε, αν θέλετε, κάποιες μελοποιήσεις του Καρυωτάκη. Έχουν τοποθετηθεί πρώτες - πρώτες τιμής ένεκεν...
Κι ας κλείσουμε με ένα ποίημα της Πολυδούρη για τον Καρυωτάκη

Χειρόγραφο σχεδίασμα  του ποιήματος "Υστεροφημία"

Δεν υπάρχουν σχόλια: